Okręt w mroku

[Cyber Killer]

Skończyłem!!!



Długo szło i żmudnie, ale się udało, z drobną pomocą ze strony mojej żony, która ułożyła mi ostatnią krawędź ramki .



Cały album: http://puzzle.ck40.ovh/album/y2d

[edorka]

Przyznam, że efekt końcowy bardziej mi się podoba niż obrazek na pudełku.
Gratulacje!

[Cyber Killer]

Bo i obraz faktycznie jest bardzo ładny, tylko kiepski na puzzle, no i ktoś skopał sprawę, że go jeszcze dodatkowo pociemnił.

Dzięki za gratki .

[Jagoda]

Może i była to droga przez mękę, ale efekt jest!

[Wojciech]

Nareszcie nadeszła ta chwila. Gratuluję wygranej walki i cierpliwości. Bardzo ładny jest ten obraz, ale faktycznie układanie to masakra.

A podziękowałeś żonie za pomoc?

[Nisia]

Gratuluję
Niezłe te puzzle

[Cyber Killer]

A podziękowałeś żonie za pomoc?

Tja, chociaż to nie była pomoc bo ja tego chciałem, tylko ona chciała się dołączyć, bo lubi układać ramki, ale tylko je.

[Cyber Killer]

Wiecie co... ocknąłem się że teraz nie jest 2018 rok... Patrzyłem wcześniej na pierwsze posty w tym wątku i myślałem, że dość długo układałem ten obrazek, bo od wiosny, więc dobre pół roku.

Tylko że to nie było pół roku, a półtora...

Moja obecna praca mnie wykończy, codziennie wracam do domu jak zombie, mam ze 2-3h życia, a potem spać i od rana znowu do pracy. Upływ czasu gdzieś mi odjechał.

[Puzzabell]

Cyberze, jestem wzruszona i dumna, gratulacje szczere. Moja lista puzzli miesiąca nareszcie będzie kompletna w Twoim przypadku, bo ciągle przenosiłam je na kolejny miesiąc... I na kolejny... I tak 18 kolejnych miesięcy.
Brawo (bez ironii!)

[edorka]

Wiecie co... ocknąłem się że teraz nie jest 2018 rok... Patrzyłem wcześniej na pierwsze posty w tym wątku i myślałem, że dość długo układałem ten obrazek, bo od wiosny, więc dobre pół roku.

Tylko że to nie było pół roku, a półtora...

Moja obecna praca mnie wykończy, codziennie wracam do domu jak zombie, mam ze 2-3h życia, a potem spać i od rana znowu do pracy. Upływ czasu gdzieś mi odjechał.

To jest dowód na to, że najwyższa pora zmienić pracę.
Pracujemy, żeby żyć. Nie odwrotnie.

[Adriashi]

Klasyczne work-life balance z naciskiem na "work".

[Ann999]

Wiecie co... ocknąłem się że teraz nie jest 2018 rok... Patrzyłem wcześniej na pierwsze posty w tym wątku i myślałem, że dość długo układałem ten obrazek, bo od wiosny, więc dobre pół roku.

Tylko że to nie było pół roku, a półtora...

Moja obecna praca mnie wykończy, codziennie wracam do domu jak zombie, mam ze 2-3h życia, a potem spać i od rana znowu do pracy. Upływ czasu gdzieś mi odjechał.

To jest dowód na to, że najwyższa pora zmienić pracę.
Pracujemy, żeby żyć. Nie odwrotnie.

Posłuchaj koleżanki, jakkolwiek abstrakcyjne Ci się to wydaje. Ja tak wytrzymałam 5 lat. To bardzo niezdrowe...

[Cyber Killer]

Mam w planach to zmienić, ale jeszcze nie dzisiaj.

[aperkowska]

miałam kiedyś taką matę:)

[Cyber Killer]

Mały followup do tego wątku - udało mi się zmienić miejsce pracy. Co siwych włosów w brodzie mi przybyło tu gdzie jeszcze chwilę siedzę, to już pewnie zostanie, ale mam nadzieję że w nowym miejscu już nie będę taki wykończony całymi dniami .

[wijkaa]

GRATULACJE. Niech Ci na zdrowie wyjdzie:-D

[ridibunda]

Mały followup do tego wątku - udało mi się zmienić miejsce pracy. Co siwych włosów w brodzie mi przybyło tu gdzie jeszcze chwilę siedzę, to już pewnie zostanie, ale mam nadzieję że w nowym miejscu już nie będę taki wykończony całymi dniami .

Gratulacje!
Jedyną pewną rzeczą w życiu jest zmiana.
Zmiany są dobre i potrzebne. Ja Cie bardzo dobrze rozumiem, też zmieniałam prace z powodu zbyt wielu obowiązków. Niektóre te zmiany powodowały wręcz zdumienie w otoczeniu - jak to tak? dlaczego?? po co??? Żadnej nie żałuję, jedynie może tego, że zdecydowałam się na nie za późno.

[Cyber Killer]

Dzięki

[Wojciech]

Mały followup do tego wątku - udało mi się zmienić miejsce pracy. Co siwych włosów w brodzie mi przybyło tu gdzie jeszcze chwilę siedzę, to już pewnie zostanie, ale mam nadzieję że w nowym miejscu już nie będę taki wykończony całymi dniami .

Pozostaje mi tylko pogratulować.
W dzisiejszych czasach, ludzie poza pracą i pieniędzmi świata nie widzą. Uganiają się za pracą jak gdyby to była najważniejsza rzecz w ich życiu.
Ale gdy życie cię sponiewiera jak starą szmate i ciśnie tobą kilka razy o glebe, to dopiero wtedy orientujesz się co jest dla ciebie w życiu najważniejsze.

P. S. Nie napisałem tego w odniesieniu Twojej osoby, tylko na podstawie własnych doświadczeń. Taka życiowa refleksja mnie naszła.