Przyjemnie się układało, o dziwo niebo było jednym z pierwszych obszarów, które uzupełniłam, a przeważnie pozostawiam je na koniec. Morze i kamień jeszcze podczas segregowanie "same" się zrobiły.
Poszczególne etapy układania mniej więcej, bo za szybko szło, by się zatrzymywać na zdjęcia, a i przy sztucznym świetle układałam, więc z moimi umiejętnościami cudnych by nie było.
I efekt końcowy plus zbliżenie.
Niby wszystko ładnie pięknie, a już podczas segregacji zauważyłam dwa zagięte puzzle, czego nie cierpię i raz element nieba pasował w dwóch miejscach jedną ścianką, co na szczęście dość szybko odkryłam. Mimo wszystko układało się bardzo przyjemnie, a teraz w rozsypce ponownie są w pudle.
Ważne, że puzzle układa się przyjemnie, a powinnam oddać sprawiedliwość dziecku i dopisać, że mój trzylatek pomagał mi segregować i odbierał kolory z pudła.
- a tak się cieszyłam, że obrazek nie zawiera ludzi.
